MUAMMA...

Gecelerin kuytusuna yazdýðým
Söylenmemiþ bildiklerim var benim
Bu kadar da olmaz deyip kýzdýðým
Galeyana geldiklerim var benim

Ölçüp biçtim yeni baþtan her þeyi
Mefkuremde öz eyledim üveyi
Sükut edip baþýmdaki heyheyi
Cýmbýz ile aldýklarým var benim

Þu ruhumu hep astýðým duvara
Yaklaþýp da çöktüm öyle kenara
Mecazlardan kurtulursam bir ara
Gerçeklerde bulduklarým var benim

Gidip geldim akýl-gönül arasý
Kaybolduðum yerdi tam da orasý
Israr edip açýldýkça yarasý
Ýstemeden güldüklerim var benim

Sonra dedim...Düþtüm yine önceye
Göz kapaðým dargýn bugün geceye
Cümlelerim muhtaç iken heceye
Yazýp yazýp sildiklerim var benim

Bir þafaða uzanacak bu öykü
Biliyorum, oluyordu hep çünkü
Muammanýn gölgesinde bir türkü
Hem dinleyip çaldýklarým var benim

Ýsa KOCAGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın: