ZAMAN YOLCUSU!

Su gibi akýyor zaman ! Yolu belli!
Damla damla düþüyor ömürden ,
Her damlasý topraða doðru,
Getirdiðide var götürdüðüde...
Saniye saniye sabýr isteyen bir sýnav,
Neþeliyken hýzlý, beklerken yavaþ,
Ýndi bindi yolcusu gibi anlýk,
Bugün var yarýn yok, yýllar peþisýra...
Usulca terfi alýyor her yeni yýl
Bugün yeni! Yarýn eski oluyor.
Yýllar mý eskiyor biz mi ?
Yeni yýlý sevinçle karþýlayýp,
Yaþýmýzý düþününce mi eskiyoruz?
Su gibi akýyor zaman,yolu belli!
Damla damla akýyor ömürden.
Bu acele niye ? Nereye bu koþu?
Ömür mü koþan yoksa zaman mý?
Yaþam tribününden bakýnca sürme gibi hayat !
Þahlanan at kadar asi, kýlýç kadar keskin.
Arkada býraktýklarýna bakmadan ,dörtnala!
Zamaný bize verene zaman ayýrmalý,
Alýp verilen nefes kadar deðil mi zaman?
Belki çizdiðin, resmettiðin, özgürlüðün kadar,
Kendi kalende, kendi köyünde...
Belki kendi limanýnda, aþtýðýn engel kadar,
Tutku selinde özgüvenin kadardýr zaman,
Belki de umudun kadardýr zaman.
Belki umudun mavisi,yeþiliydi zaman,
Mutluluðun kahkahasý mý acaba?
Yorulan bir bedenin nasihatý mý?
Ne zaman ki sanal olmayacak zaman,
Ýþte susacak! Susacak hayat sana o zaman!
Aslýnda;
Son nefesi verene kadar deðil mi zaman ?

Ýbrahim KOVAR

Sosyal Medyada Paylaşın: