Ne nasýr tutmuþ parmaklarýnýn öfkeyle birleþip yumruk olmasýna mani olabilirsin, nede kimsenin duyamayacaðý kadar avaz avaz haykýrýþlarýna yorgun yüreðinin...
Týpký senin düþtüðün gibi düþer iki yana ellerin. Bir tek metelik olmayan ceplerine sýðýnýr dondurucu soðuktan utanan avuçlarýn. Baþýn öne eðilir ve dilinin ucunda biriken bütün keþkeleri diþlerin arasýnda sýkarak, ezersin kendi canýný yakarak adým adým, bitersin..!
Tebessüm edemeyecek kadar kimsesiz kalan dudaklarýný mesken edinen, sigarandan çýkan o iðrenç kokan dumana eklersin içinden kopardýklarýný ve derin derin üflerken, yanarsýn..!
Nefesini donduracak kadar hoyrat esen rüzgâr sebep olur aðlamamak için direnen gözlerinin ýslanmasýna.. Dýþa vuramadýðýn piþmanlýklar süzülür gecenin karanlýðýnda buz kesen yanaklarýna. Hýçkýra hýçkýra ve hýnçla, aðlarsýn..!
Milyonlarca yanan ýþýk görsede, görmezden gelir nemli gözlerin. Sokaða atýlmýþ bir köpek yavrusu gibi kimsesizleþir ve kýrýlan hayallerinin enkazý altýnda aðýr aðýr ölümünü beklersin..!
Ramak kaldý / (Samim ÝÐDE)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Samim İĞDE Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.