KELEPÇE
sevgi umudun kelepçesiydi düþlerimde
saklardým içimde biten kaybolan özlemlerimi
dökerdim tek tek sana sayarcasýna sevgimi
bilirdim her an özlediðimi
kaybolurdun bir anda yalanmýydý derdim kendimce
adýmlarýný izlerdim beyazlýðýn içinde
bitti diye haykýrdýðýný duyardým
haklýydýn kaçardým düþlerimde
bir birardýna yaðardý kurþunlar göðsüme
uçsuz bucaksýz masallar gibiydi hayallerimiz
kýrýlgýnlýklarýmýz vardý göðsümüzün içinde
saklayamýyorduk yüzümüze bakarken yaðanlarý
piþmanlýk yakarmý ciðerlerini yanýyor iþte
daralýyorum boðuluyorum soðuk bakýþlarýnla
taktýðýn kelepçeler ellerimi deðil yüreðimi daðlýyor
susmuþ çekilmiþim kenara köþeye içimdeki sýzýyla
suçlusun diye yankýlanýyor her bir zerrem
mahkumsun taþ olan sýzýntýlý yüreðe
mahkumsun soluk soðuk yüzüne
mahkumsun parmaklýklar arkasýnda kalan kelepçeye
Yorgundu gözlerim gözlerine bakarken
Aðlýyordu darmadaðanýk yüreðim
Parçalanmýþ kýrgýnlýklar daðýlýyordu dört bir tarafa
Yorgundu bedenim düþlerim sessizce kaçarken
Sensizliðimin kelepçeleri parçalýyordu canýmý
Feryat ediyordum sessizliðimde
Düþlerimi süslemiþtin hayallerimde
Yanýyordum acýyordu çýðlýklarýmla veda ediyordum
Hasret rüzgarlarý savruluyordu etrafýmda
Senin taktýðýn kelepçeler yüreðimde kilitli kaldý
Son damlalarda seninle yok oldu ...8.12.2016 Hesnam AsiTürk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.