çok yorgunum.
sanki üzerimden, zift makinesi..
yok
anlatmak istediðim kara karanlýk, deðil.
bilakis daha çok gündemlik
eðrilikler burguluklar kurmaca ve yanýlsama dünyasýnýn bir yansýmasý, bu.
ve fakat þey de var
arke gibi insanlar;
dünyanýn en soðuðuna, vataným diyorlar.
soðuk.
soðuk.
çokça soðuk bir kavram bu.
ölü tentenesinin eþsiz dansýdýr,
kulaklarýmda.
yok yok hayýr,
biyokimyasal bir döngü de deðil
bu bir izohips haritasý olur;
her donuþumda
ömrümü baþtan aþaðýya saydamlaþtýran dakikalar.
kýlçýklý nefes alýþlarým..
ve tarifsiz her yanýþta,
mazoca bir fanteziye dönüþüyor boðazýmda.
bu, soðuk ve soðunuk
bu,
argýn ve ulanýk bir güncenin daha
öyküsü..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.