Bu akþam ellerim yüzüme gerip
Sessizce aðladým kimse görmedi
Kendimi hissedip öylece garip
Durmadan aðladým kimse görmedi.
Vefasýz bilmedi çok sevdim onu
Hüsrana döndü bak sevdamýn sonu
Çokta kýsa sürdü bu Aþk oyunu
Oturdum aðladým kimse görmedi
Bunca zaman tatlý hayaller kurdum
O da sever dedim avundum durdum.
Can evimden iþte þimdi vuruldum
Yýkýldým aðladým kimse görmedi.
Sevmeyen ne bilsin seven derdinden
Tanrým versin düþmanýda merdinden
Öyle baktým kaldým Yâr’in ardýndan
Dikildim aðladým kimse görmedi
Hatayýmýþ sevmek boþa sevmiþim
Sanki Cehennem’miþ Nara girmiþim
Yanacaðým kadar çoktan yanmýþým
Kor oldum aðladým kimse görmedi
Akan Irmaklara yaþým karýþtý
Her çileyle Deli gönlüm tanýþtý
Benimkisi kim seviyor yarýþtý
Kaybettim aðladým kimse görmedi.
Durak YÝÐÝT
GönüllerinÞairi
KOCAELÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.