Verimli topraðýmý, nadastan çýkarmayýp,
Hiç tohum ekmeyerek, ürün alýrým sandým.
Zekiyim ben diyerek, ilime sarýlmayýp,
Akýlsýz aklým ile, alim olurum sandým.
Duasýz kanat ile, rahmetini beklemek,
Korkuyu sele verip, o kapýya diz çökmek,
Meselenin özünü, kör beyinle düþünmek.
Sevdam ile vuslata, yeterli olur sandým.
Umutlar ve arzular, sevmek ve istemekte,
Kaybetmekten korkarak, peþi sýra gitmekte,
Yükünü taþýmaya, gayreti göstermekte,
Gerekli olmaksýzýn, ulaþýrým ben sandým.
Sebepsiz sonuç olmaz, bir türlü anlamadan,
Duaya mecra olan, hikmeti kavramadan,
Ýhmalkar davranýþtan, kendimi alamadan,
Sonsuzluða pencere, açacaðýmý sandým.
Bunlar hepsi bir gerçek, ümitlenme baþkadýr.
Ümit ile birlikte, korku duymak baþkadýr.
Hedefteki ödülün, pahasý da baþkadýr.
Cehennem yersiz deyip, Cenneti ucuz sandým.
Þahin HANELÇÝ
17.12.2007
Sefaköy-Ýstanbul
Fotoðraf, Adamova Sevda Ralenova’ya Aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.