MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Kara Kışa Soyunurken
Remziye ÇELİK

Kara Kışa Soyunurken





Kor tanesi gibi kanat çýrparken yüreðim
Hayra alamet mi diyorum
Bir kývýlcýmla yanmaz sanýyordum
Yan samda ellerimden tutacak biri var

Bu sensiz geçirdiðim kaçýncý kýþ mevsimi
Yüzünü yitirdiðim düþlerimin arasýnda
Bir gülüþüne sevdamý tapulayan ben
Bu gidiþleri koyma aramýza demiþtim

Gözlerime konaklamýþ bakýþlarýna hasretim
Göçüyorsun selamsýz sabahsýz göz bebeklerimden
Bir ayrýlýk fukarasýyým uçsuz bucaksýz
Bahara doymadan kara kýþa kafa tutan

Aklýna estikçe dile beni
Tenimizi kavuran güneþten,
Gürleyen gökyüzünden
Çakan þimþeklerden
Düþen yýldýrýmlardan

Dili damaðý kurusun ki toprak ananýn
Bir daha bahar gelmeyecekmiþ gibi
Sinesini döven sensizliðin pençesinde
Kara kýþa soyunurken Sensizliðe tutuldum

Remziye ÇELÝK
07/12/2016 Saat/00/00
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.