Ben beceremedim hiç Þiir yazmayý Tolstoy’u okumayý Ýnsanlarý anlamayý Çabalamadým da aslýnda Ben büyümek istemedim ki Çocuklar þiir yazmaz Anna’yý anlamaya çalýþmaz Yalancýktan gülmez çocuklar Ýki gözüm Ben büyümek istemedim ki Arzularým olmadý hiç Gündüzleri sevmedim Gecelere sýðýndým iki gözüm Güneþ doðarsa büyürüm Birgun daha, korktum Ben hiç büyümek istemedim Sevdim çýlgýnca ama korkak Çocuklar cesur olamaz KÝ Ýki gözüm Kutsallarým var benim En deðerlilerim Hepsi çocuk Senin gibi, Onlar gibi Ben hiç büyümek istemedim Gecelerimin sahibi Ey iki gözüm Çocuklar el öper Ben hep farklýydým Alnýndan öptüm en en en ... Ben hiç büyümeyeceðim Hepinize inat Sana inat ey sevgili Tan yerinin sahibine ant olsun Çocukça iste bunlar Dedim ya, ben hiç büyümedim Ellerim dizlerimde Öyle bekliyorum Seni seviyorum ey sevgili Hoþçakal hoþçakal iki gözüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nino Quin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.