GÜL VE BÜLBÜL

GÜL VE BÜLBÜL HÝKAYESÝ




...Gül Ve Bülbülün Hikayesi...

Gül ve bülbül
Bir zamanlar bülbüller þarkýlarýný yalnýz aðaçlar için söylerlermiþ. Yeryüzünün süsü olan çiçeklere þarký söylemek akýllarýnýn ucuna bile gelmezmiþ. Çiçeklerse bu duruma çok üzülürlermiþ:
      - Ah... Ah. Þu güzel sesli, hoþ nefesli bülbüller, bir güncük de olsa bizim için þarký söyleseler ne olur sanki! diye yakýnýr dururlarmýþ.
       Bülbül bir gün bir çiçek bahçesinden geçerken çiçeklerin her türü kendilerine þarký söylemesi için bülbüle yalvarmýþlar. "Sesini çok seviyoruz!" demiþ her bir çiçek bülbüle. Binlerce çiçeðe binlerce defa kim þarký söyleyebilir ki... Bülbül de çiçeklerin hepsine þarký söylemek istememiþ ve demiþ:
      - Yarýn sabah, erkenden gelirim. Ýçinizden en çok hanginizi beðenirsem onun için en güzel þarkýlarýmý söylerim. demiþ ve uçup gitmiþ.
         Bülbül gidince kýskançlýk bu ya, herkes kendinin daha güzel olduðunu iddia etmeye baþlamýþ. Sümbül:
       - Ýçinizde en güzel ben varým, bülbül güzel þarkýlarýný benim için söyleyecek!
       Menekþe bu sözlere çok içerlemiþ.
       - Þaka mý yapýyorsun sen? Benden daha güzel olduðunu nasýl söyleyebilirsin! Þu güzelliðime bir bak! Bülbül þarkýsýný benim için söyleyecektir. demiþ.
       O ana kadar konuþmalarý sessiz sedasýz dinleyen papatya gülmeye baþlamýþ. Papatyaya, niçin güldüðü sorulmuþ. O da:
      - Nedeni mi var caným! Sümbül ile menekþe benden habersiz yaþýyorlar herhalde. Bahçelerin kraliçesiyim ben! Bülbül kesinlikle þarkýsýný benim için okuyacak! Benim için söyleyecek en güzel þarkýsýný. 
       Ardýndan, kýrmýzý lale, mavi küçük mine, zambak, çiðdem derken çiçeklerin hepsi baþlamýþ tartýþmaya, tartýþmalarýn arkasý kesilmemiþ. Hakaret derecesine varan sözler söyleyenler olmuþ aralarýnda. Gece geç vakte kadar sürmüþ bu tartýþma. Sürmüþ sürmesine de gül bir köþede durup hiç karýþmamýþ söze. Aðýz kavgasý yapmamýþ, arkadaþlarýyla. Yatma vakti gelmiþ arkadaþlarýna:"iyi geceler!" deyip uyumuþ bir güzelce. Sabah kalkmýþ, bakmýþ arkadaþlarý horul horul uyuyor. Onlarý rahatsýz etmemiþ ve bülbülü beklemiþ. Bülbül gelmeden bütün çiçekler uyanmýþ, ama hepsinin gözünden uyku akýyormuþ. Hepsi yorgunmuþ, yüzleri solgunmuþ.   Gül ise zamanýnda yatýp zamanýnda kalktýðý için bütün güzelliðini muhafaza etmiþ. 
      Bülbül gelmiþ, çiçekleri selamlamýþ. Çiçekleri seçmiþ, ayýrmýþ, birer birer. Her çiçekte bir kusur bulmuþ, ama güle hayran hayran bakakalmýþ. Bütün çiçekler bülbüle aþýk olmuþ; bülbül ise yalnýz güle... 
       En güzel þarkýyý bülbül güle söylemiþ. En güzel þarkýyý gül dinlemiþ bülbülden.
        O günden bu güne bülbül, güle hep en güzel þarkýlarý güzel makamda söylermiþ. Bülbül ile gül bir araya gelseler, þarký söyleyip gülüþürlermiþ. Onlarýn muhabbetleri bütün sevenlere rehber olmuþ. O zamanlardan beri sevenler sevdiklerine, muhabbetler artsýn diye gül verirlermiþ.
       Derler ki bülbül gülü her sabah gün doðmadan güzel þarkýlarýyla uyandýrýrmýþ.

  

BÝr GÜl Ýle BÜlbÜl HÝkayesÝ

        Bir küçücük gül ile minicik bir bülbülün devasa aþkýdýr bu.Asýrlardýr dillenen,dilden dile söylenen kah leyla,kah mecnun...
       O minicik bülbül boyuna posuna,bir lokmacýk etine ,buduna bakmadan semada gezinirken öyle bir koku duymuþ ki; bir anda baþý dönmüþ ,kolu kanadý kýrýlmýþ.Gülün rayehasýna meftun olup :"acep nerden gelir bu koku" diye semadan yere imiþ.Uzu bir müddet çalýlarýn otlarýn arasýnda bu güzel sahibesini aramýþ durmuþ.Bulamayýnca da yanýk yanýk öterek sesini duyurmaya çalýþmýþ.
      Gül uzaklardan gelen bu hoþ serencamlarý iþitmiþ.O da o güzeller güzeli sesin sahibine bir anda meftun olmuþ.Rayehasýndan olabildiðince güzel kokularý rüzgarýn peþi sýra savurmuþ.Bülbül rüzgarýn ardý sýra gelen bu güzel kokularý takib etmiþ .BÜLBÜL GÜLÜ GÖRMEDEN KOKUSUNA; GÜL BÜLBÜLÜ GÖRMEDEN SESÝNE AÞIK OLMUÞ.
       Aþýkla maþuk vuslat haretiyle yanýp tutuþurken kavuþmalarý çok fazla vakit almamýþ.Derken vuslat hasrete mani olamamýþ.Bülbül güle öyle sevdalanmýþ ,öyle sevdalanmýþ ki onun her halini görmek istemiþ."Yapraðýnda benim dikeninde benim,ezaan da benim cefanda benim olsun" demiþ.Gülde sevdalýsýnýn sesine öyle meftun olmuþ ki ona en güzel kokularýndan hediye edebilmek için bir bir açmýþ,bir solmuþ bir açmýþ...ve ona en güzel halini göstermek istemiþ.
       Her aþkýn bir cilvesi varmýþ.Bülbül ile gülün aþkýnýn cilvesi ise birbirlerine kavuþup hasretlerinin sona ermemesiymiþ.Yani vuslatýn hep baþka bahara kalmasý.Bülbül öttükçe gül açmýþ,gül açtýkça kokusu bütün aleme yayýlmýþ.Gül utancýndan gonca haline dönmüþ.Bülbül gülün bu halini görmek için ötmüþ ,ötmüþ ,ötmüþ....
       Gel gelelim gülün tomurcukan gonca haline dönüþtüðü bir sýrada gül yorgunluktan bitap düþmüþ ve gaflet uykusuna dalmýþ.Uyandýðýnda gül açmýþ ,bülbül feryat figan edip göremediðine yanmýþ.Her sabah vakti bu ýzdýraplý aþk tekerrür etip durmuþ.Bülbül sevdiðinin gonca halini görebilmek hasretiyle bir ömür ötmüþ .Gül ise sevdiðinin en güzel halini görebilmesi için açmýþ ,açmýþ, açmýþ.... 

NE GÜL OLMAK KOLAY NE BÜLBÜL
BÜLBÜL OLMAYI SEÇTÝYSEN BÝR ÖMÜR YANACAKSIN
GÜL OLMAYI SEÇTÝYSEN BÝR ÖMÜR SOLACAKSIN

Kalbimin bir dili olsada konuþsa
Her nefes her an seni zikrettigini
Bülbül olsa gülünün dalýna konsa
Aþk ateþinde dönen pervane gibi

Dil tutulur seni anlatýkça susar
Hep bir eksik kalýr anlatmaktan korkar
Bilki bu kalp senin için daðlar yarar
Yarin derdine düþen Ferhatlar gibi

Gönlümün bir dili olsada konuþsa
Her atýþ çarpýþ seni zikrettigini
Bülbül gibi gülüyle girse sabaha
Aþk ateþinde yanan Keremler gibi

Bu can sevginle seninle çaðlar çoþar
Hasretini yarasýna merhem yapar
iste yeter bu ten kýzgýn çöller aþar
Yarin derdine düþen Mecnunlar gibi

Recep Demiray
Gül ve Bülbül



Sosyal Medyada Paylaşın: