Yüzümüze güleni insan sanýp yol sorduk ! Dertli bülbül dururken saksaðana gül sorduk! Leyla’lara inanýp Mecnun’a da çöl sorduk Yerden yere vurdular düþürdüler d/illere
Ateþlere attýlar yanýp olmuþsuz kömür Sessizce soluyoruz bak geçiyor bir ömür Canana can gerekse birisini bul sömür Sevdalar yaþamadan çekip gittik ellere
Aldanýp da takýldýk bir kaç dostun peþine Bizi yaþamayanýn kalbimiz de iþine Gül benzimiz de soldu dert düþüne düþüne Hep bahtý karamýyýz kapýlmýþýz sellere
Hayatýn baharýn da çakýldýk zemheriye Ýlkemize ters gördük dönsek dedik geriye Bel iki büklüm düþtük, bir kemik bir deriye Ümitler paramparca daðýlmýþýz yollara
Ta baþýndan belliydi ayrý ayrý uçtayýz Kendimizle yüzleþsek bu durum da suçtayýz Ya Allah diyebilsek atlatacak güçteyiz Tam güneþ doðacakken girdik farklý kollara
Osman Onuktav Kafkasi
06/12/2016
. Sosyal Medyada Paylaşın:
KAFKASİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.