ve bu yorgun, bu üzünçlü yüreði benim deðilmiþ gibi, benim deðilmiþ gibi kimse görmeden þöyle bir yol kenarýna býraksam... Edip Cansever
üstüne kýraðýlar yaðmadan zalim rüzgarlarýn hýþmýna uðramadan ayaklar altýnda hoyratça savrulmadan rastlantý bu ya onu ben bulsam... avuçlarýmda dinlendirip bir güzel dinlesem sonra da kendi yüreðimin yanýna koysam…
Sosyal Medyada Paylaşın:
DEVRİM DENİZERİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.