çöpçülere selam veren kaþkolumu sürüklüyorum
her þekil ve herkes yerli yerinde
rüyaydý diyor içimde bir yalancý
ne kadar oldu?
çok olmadý mý!
ömür? on yýl? yýl?
söverim bir mevsimden az derse biri.
evinin önünden geçerken yanýyordu lamban
kazaðýma býraktýģýn kokunda
var olduģunu bilmek
azalmak dediģim buydu iþte
böyle deģildik
mevsim gereði vurulan kilidin kuraklýģýnda
serap düþleriydik bir nevi
daralýr çemberim
tütün de sarmýyor
bir günü krokiyle hesaplamak
þehirde sensizliģe yürümek
az olmak
öyle deðil
yani halk ekmek kuyruģunda beklerken
kalan para üstünün
poþet satýn alabileceģini bilmek
bu özgüvenle ucu ucuna yetinmeye sevinmek
yada metrobüse binmeye çalýþan
herhangi biri gibi
sýradan teleþlarý olan
soģuk sabahýn güneþli renginde
senli anlam aramadan
herkes gibi! olunabilir mi?
bilmiyorum, sevmedim bu fikri
hem herkes nasýldý ki?