BEL Kİ PINARI
Bel ki;
Soðurdu bedenim,
Düþ görmezdim,
Hayatý da böyle sevmezdim.
Bel ki;
Papatyalar gücünü senden alýyor,
Her baharda içim kanýyor,
Sana vereceðim güller yüreðimde kuruyor.
Bel ki;
Tanrý melek diye seni gönderdi,
Deli gönlüm olmayacaklarý isterdi,
Ruhum bitmeyen hasretlerini ezberlerdi.
Bel ki;
Iþýðým olacaktýn;karanlýðýmý aydýnlatacaktýn,
Dizlerinde uyutup,gönlünde yatýracaktýn...
Hayatýmýn þekeri,balý olacaktýn.
Bel ki;
Belkilerim öldüðünde
Bende ölürüm...
Bel ki cehennem;kýzlarýn yüreklerinin içinde.
Devrimi yapacaksa;þiirler yapsýn...
Ruhun yemeði;þiirdir,onunla doyar
Ahmaða cenneti verseniz;onunda cýlkýný çýkarýr.
Gözlerin ýþýðýna;hayranlýðým hiç bitmeyecek
Huzurun sesini;kadýn akort eder
Sevgi;ruhun elbisesi gibidir.
Sevgi deðerli ki;herkes peþinde koþuyor.
Tanrýdan izler taþýyoruz...
Bazý güzeller ýþýk gibi güzel;anlatmaya kelimeler yetmiyor.
Þeytanýn adýna;cadý diyorlar.
Bir kadýn;en iyi yol gösterendir.
Dolar;insanýn saçýný baþýný yolar.
Dolar;kötülüklerin anasýdýr.
Hayatý masum kýlarsanýz;daha çok seveceðim.
o4 aralýk 2o16
Mersin saat:18.55
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.