Seni Özlüyorum
bir pencere önünde bekledim seni
karanlýk bir odanýn içinde
umudu bekler gibi
sanki özlemek kalbime saplanýyor
kör bir kurþunun kalbime girmesi gibi
korkunç ve acýmasýzca
sonra yakýyorlar bedenimi
ateþe verir gibi
ve içimde depremler yaþýyorum
bir enkazýn altýnda kalmýþým sanki
üstüm baþým darmadaðýn
sen yoksun
yüreðimde þiirler yapraklarýný döküyor içime
ama týrnaklarýmla deþiyorum yalnýzlýðýmý
göðsümün ortasýna devrilmiþ acýlar
ve içimde siren sesleri
bir ölüyü yaþama taþýyor sanki
ben yaþadýðýmý sanýyorum sonra
oysa ölü bir bedenin içine gizlenmiþ seni bekliyorum
sonra ufacýk kalbimi avuçlarýmda sýkýyorum
avuçlarýmda un ufak edercesine
parçalamak yok etmek istiyorum
nasýl olur da bu kadar acý çeker kalbim
bu kadar iþtirak eder hayatýn yükünü taþýmaya
ve hala yaþamaktan özlemekten bahþeder
koca bir karanlýðý üstüme örterek
sabahýn ilk ýþýklarýný bekledim
ve kanadýndan vurulan kuþlar
içimde ölü þairlerin aðýtlarýný yakýyor
çýðlýk çýðlýða seni özlüyorum
sen yoksun
gözümden nasýlda yaðmurlar yaðýyor içime
ibrahim dalkýlýç
04/12/2016
21:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Dalkılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.