ZAMANSIZ YERSİZ

Saman savruðu gibi

Savrul savrulum

Zamansýz, yersiz

Bir o kadar da sensiz

Süresiz sýnýrsýz yalnýzlýk içindeyim..

Yokluðunuzun düþlerinde

Kendimi arýyorum sanki..

Varlýðýnýza gizlenmiþim

Hiç olmamýþlýðýnýzý unutmuþluk içinde..

Yapa yalnýzlýðýma kürek çekiyorum..

Bulutlara kabaran rüzgara inat

Yaðmurlar ýslatmýyor beni

Yani anlýyacaðýn

Bir bakýyorsun yokluðuna uyuyorum

Sonra bir bakýyorsun

Olmamýþlýðýn da sana yürüyorum

Senin anlýyacaðýn aslýnda

Bir oradayým bir burada

Ya yoksunluðun da ya sensizliðinde..

Dahasý ilk savrulduðum yerde sendeyim


Necip Kahraman
Sosyal Medyada Paylaşın: