YOKLUĞUNDA BULDUM BEN SENİ
Bir gece yarýsý ansýzýn aklýma düþtün
Adýný sayýkladým durdum düþlerimde
Pencereme konan sanki,de kuþtun
Yokluðun,da buldum ben seni
.........
Gonca güller gibi sararýp soldum
Sulayaným olmadý sevda buseleriy,le
Bende insan bende kendimce kulum
Yokluðun,da buldum ben seni
.............
Hayatýma girdin gireli sordunmu beni
Aklýna geldimi düþlerinde gözlerim
Gözlerinde tanýdým sevgim sevdamca
Yokluðun,da buldum ben seni
,...........
Ansýzýn birden,bire geldin bana
Anlattým kendimi anladýysan eðer
Hep saygýyla candan sarýldým sana
Yokluðun,da buldum ben seni
,,,,,,,,,,,
Her sabah uyanýr gözlerim öyle
Kalkýnca bakarým saða sola hep
Adýn düþer geceme düþleri,me
Yokluðun,da buldum ben seni
Muharrem deðirmenci
/29/Kasým/2016/Salý/Saat/07/11 #Samsun #Asarcýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUHARREM değirmenci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.