Anadan üryan bebek sevdamla.

Ýlk bahar seviþmelerindeydik yaþamýn hayat birden güze çaldý rengini
Sarý gri
Yaprak dökümü gibi
Hani;
Benim gibi
Deli poyraz eserken kýraðý vurmuþ meþe yapraðý sallanýrya dalýnda
Ýþte Öyle
Evet aslýnda
Sonbahar Seviþmeleriydi
Ve ben seni sevip hissetmem için seni sahiplenmem gerekmiyor artýk
Düþünüyorumda kendimce
Yanýmda olmasan da seni hissediyorum seni hissettiðim kadar seninle oluyorum
baþtanbaþa sen oluyorum
dokunamasamda
nefesin nefesime vurmasada
Ben her zaman senleþiyorum sende bozkýrlarýnda arafýnda semalarýnda
Ýlk kez acý çekmeden özlüyorum seni
Sen benim deðilmiþsin gibi
Bunu en çok yalnýzlýðýmda anlýyorum
Ve ben diyebilmek istiyorumki
Ýçim sýzlasada
Aslýnda söylemek gerek
Hemde korkusuzca
Acýda olsa
Sen seni üzen duygularý kendi karanlýðýný seviyorsun
Sen seni sevenleri sevemiyorsun itiyorsun öteliyorsun
Sen imkansýzlýðý seviyorsun
ve imkansýzlýðýn sana çektirdiði acýlarý
Yani ;
Ýmkansýzlýklarý seviyorsun
Oysa hayat bu deðil sevmek bu deðil
Sen asla birinin sahipleneceði olamazsýn izin vermezsin
Özlersin ararsýn kahrolursun
Ýnadýna hep yenilirsin
Ve asla sahiplenemezsin birini
Sahiplenemezsinde kimseyi
Senin sahiplendiðin yalnýzca kendi korkularýn endiþelerin büyüttüðün yalnýzlýðýn
O derin kimsesizliðin
Yani birtanem
Kendi ürettiðin
Besleyip büyüttüðün
kimsesizliðin bana bulaþtýrdýðýn kimsesizliðin
Sevgi nasýl bulaþýcý ise hüzün ve nefret de öyle bulaþýcý
Þimdi kendimde senin izlerini taþýdýðýmý görüyorum
Senin karanlýklarýnda yürüyorum yüzüyorum uçuyorum
Ne kadar kendime kaçsam o kadar seni buluyorum.
Ve her seferinde senin boþluðundan semalarýndan çaresizim kendime
Ve kendi çaresizliklerime dönüyorum
Sen beni unutmak için savruldukça ben de seni unutmak için
kendi acýlarýma alýþmaya çalýþýyorum çalýþmalýyýmda
Biliyorum zor olacak ama baþaracaðýz baþlatmayý baþardýðýmýz gibi birtanem
Sen þimdi o sahte öykülerinde ara yalnýzlýðýný
Ancak hayat sahte öykülerde deðil yüzleþmekten kaçtýðýn gerçeklerde
Senin gerçeklerin kaçtýðýn yaþamýnda güçsüz yanlarýnda öfkende inadýnda sevinçlerinde geçmiþinde baþtan baþa kendinde
Korktuðun yaþama dokunuþlarýnda duygularýnda
Yani;
Anadan üryan
Bebek Sevdanda
Bir kez olsun gir kendi gerçeklerinin ve yenilgilerinin arasýna
Ve gör kendini yüreðinin aynasýnda
Hani diyordumya
Bir Sabah Bakacaksýn Bir tanem
Ben Yokum
Onun içindirki
Seni sensiz sevmeye öyle alýþtým ki…
Artýk sensizliði sana tercih eder oldu kalbim
Yarattýðým masalýmsý aþkýmýn yerine kimseyi koyamaz oldum
Ne zaman biri bana açsa yüreðini o derin yaralarým açýlýyor önüme
Beni býrakýp gittiðinde oluþan yaralar hep kanayacak
Hemde dinmemecesine
Birimsizce
Bitimsizce
Ve birtanem
Ben seni sensiz sevmeye devam edeceðim
Anadan üryan bebek sevdamla.

Recep Yeþil
Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın: