Papatya Çiçeğim

Bir hazandý, yapraklar sarýmsý,
Tükenmiþ duygularým ümitsiz bir geceydi,
Zifiri karanlýk, sönmüþ küllerimde;
Aðýtlarýmda suskun, keþkilerimde yalnýz,
Ayalarýnda buz tutmuþ ellerimde.
Mehtap küsmüþçe bana,
Yýldýzlar görünmüyor kentin dar sokaklarýnda,
Beynimde patlayan klakson sesleri,
Çekilmemi isterce yaþam bulvarlarýndan,
Kulaklarýmda.
Klavyemin tuþlarýnda yorgun parmaklarým,
Gözlerim ümitsiz bir bekleyiþte, camda,
Senin sesinle uyandým ölümsü uykularýmdan,
Sur üflenirce yeniden doðdum sanki
Seninle var oldum, yeniden yaþamda.
Sanki ümidimdin yeniden beklediðim,
Bedenimdin, bedenimden içeri,
Ruhunla birleþen ruhumda doðdu sevdan,
Seninle yaþamaktýr hayalim,
Arandýðým düþleri.
Kýrlardaki çiçek tarlalarýnda gezmek istiyorum,
Öpmek istiyorum kýzýlsý yanaðýndan,
Takarken saçlarýna bir papatya çiçeði,
Ben, arýlarca dokunmak isterken taç yapraklarýna,
Sen çaktýn Dünya’mda,
Sanki ateþ böceði.
Tutmak elinden bütün emelim,
Sonsuza kadar kaçýrmak seni, senden,
Senli Dünya’larýmda tutsak,
Yaþamak isterim.
Yalnýzlýðýmý paylaþmak istiyorum seninle,
Ýki yalnýz, bir yalnýz olalým,
Teklifim, geçerli sonsuza dek, ‘evet’ de papatya çiçeðim,
Birlikte, yalnýzlýðýmýzda kalalým.

Ahmet ÝDRÝSOÐLU Kastamonu 16.Nisan.2008 23.15

Sosyal Medyada Paylaşın: