AY IŞIĞI GÖZLERİN...

Ne zaman seni ansa yüreðim
Sensiz geçen zamanlarý sorar..
Buruk bir tebesüm yüzümde,
Gözlerim!..
Yeþil gözlerini arar...

Tutsak eder kendine o bakýþlarýn,
Bir baþka mevsim yaþar þu gönlüm.
Gülüþünde saklý gizemli sýrlarýn
aÞKý tebesümünde tanýdým ömrüm...

Baþka bir ýþýk arama gözlerimde
Yitik zamanlardan sana geldim yine,
Yüreðinin yörüngesine!..Kalbine.
Sensizliðin izleri,
Öyle!...Öyle çok ki içimde...

Belki þaþýrdýn,
Belki unuttu sandýn.
Þüphe duydun,
isyan ettin andýn.
Geceleri,
Azad ettin belkide benden;
Senden sonrasý ben;
Sensiz zamanlarda yandým...

Beklemem artýk Güneþ doðsun
Mehtaplý geceler yeter bana,
Ýsterse Yýldýzlar yanmasýn sönsün
Ay ýþýðý gözlerin yeter bana..

Þimdi!...
Kederime seslenme zamaný!
Ey!.. keder,
HAKKIMI HELÂL ETMÝYORUM SANA,

Kaderim sensin.
Seviyorum seni,
Ölmeyen aÞK’la...


Yüreðimsin
Serap BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın: