Gel... Gel ki gel Her yanýmý kuþatýyor yel Hasreti firkat eden söyle hangi el Ruhum hicran içinde, sinem hüzün derdinde Hevesten geçtim, arzuyu býraktým, umut için yaþadým ses ver Yazdýðým nameler gün yüzüne hasrettir, üzülmemen için edeptir dinlerim ney Gönül yazar, akýl karþý çýkar, vicdaným sýzlar, iradem ýssýz rýhtýmlara çare adýna bakar, ne derin bir keder
Edepten... Nasipsiz olan Edebiyata iliþmemeli Felsefi açýlýmý talibine býrakmalý Ýçine düþtüðü ukalalýðýn cehaletinden kurtulmalý Olur olmaz her meclis ve cemiyette karþýmýza çýkmamalý Hakkýnda tarafýmýza sual edilen kiþiliði hakkýnda zor durumda býrakmamalý
Issýz... Rýhtýmlar vardýr Hissiz zamanlar gibi Umut olmayan arzular kimindi Ne vakit mavera mefkuresi ötelendi Ýnsanlýk edem ve faziletin üzerine perde çekti Hutbeler insan yetiþtirmek için deðil, vaziyeti kurtarmak içindi Ýmamlar ilimden habersiz ezberlerdi, adet olan gün ve geceler hevesleriydi
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.