Öteden Mektup

…
Alnýmda birikiyor terim, rahat vermiyor nefesim
Sinede bir tören; fener alayýný andýran
Tam tekmil geçiyor ayak sesleri yine
Rap rap rap…
Komutan emrediyor; ‘’kýta dur’’
Hazýr ola geçiyor esker
Çýt çýkmýyor
Nefessiz beklerken; ‘’ Marþ marþ’’ emrini
Beklenen olmuyor!
‘’Niþan al’’ emri yankýlanýyor havada
Ve ‘’ateþ...! ‘’
Bir kapý kapanýyor duyuyorum
Bir kapý açýlýyor görüyorum


Böyle anlatýnca ölümü kýzar ‘’iyi olacaksýn’’ derdin ya hep
Kýzma olur mu?
Ýyiyim annem
O kadar iyiyim ki...

Hem merak etme, uykudan uyanýr gibi göçtüm
Gözlerimi açtýðýmda
‘’Gel’’ diye çaðýrdý karþýdan biri
Yaklaþýnca tanýdým
‘’Gelmez ki’’ derdim ‘’gelir’’ derdin ‘’inþallah’’
Geldi annem geldi
Hazreti Sümeyye (radýyallahü anhâ) geldi
Gözlerim doldu; hatýrlayýnca þehit ediliþini
Sarsýlmaz imanýna nasýl da gýpta etmiþtim
Beni karþýlamaya gelmiþ inanabiliyor musun?
Bir tas þerbet sundu sonra bana
Ýçtim
‘’Çok çekti yavrum’’ diyordun ya
Bütün aðrýlarým dindi
Kuþ gibi hafifledi bedenim
Yürüyemiyorum diye üzülüyordun
Üzülme þimdi sek sek bile oynuyorum
Hem biliyor musun uçabiliyorum
Burasý çok güzel
Sakýn aðlama
Ben ölmedim annem
Yaþýyorum!

Söylemeyi unuttum babamla buluþtum o da çok iyi
Sana selamý var

Her zaman yanýna geleceðim
Görmesen de hissedeceksin beni
Usulca kucaðýna uzanýp gözyaþlarýný sileceðim yine
Seni çok seviyorum Annem!
Seni çok seviyorum
Ve Rabbime emanet ediyorum

3 Aralýk 2016

Sosyal Medyada Paylaşın: