Aşk

-1-

Ben sizi bir romandan tanýmýþtým sanki
Sanýrým Reþat Nuri öldürmüþtü sizi
Siz can çekiþirken
Gözbebeklerinizden uzanýyýrdu ruhunuzun imdat eli
Carmen’den bir arya yankýlanýyordu odanýn duvarlarýnda
‘Sevmek en çok ölmektir’ diyordu biri
Göðsünüzden uçarken bahtýnýzýn en güzel güvercini
Zamanýnýz varken kovmalýydýnýz bu þehri

-2-

Ben sizi bir þiirde tanýmýþtým sanki
Düþkýran mevsimlerde buz tuttu yüreðimiz
Moraran duyarlýlýklar çarpýyordu göðsümüze
Ufkun aðýrlýðý çöküyordu üzerimize
Lavlarýn sessiz yürüyüþü gibiydi susuþunuz
Yüreðimin çeperlerinde
Kana bulanmýþtý zaman, ellerimiz hep kan
Zifiri menekþeler açardý durmadan
Sonra yýldýzlar düþmeye baþladý yaprak dökümü gibi
Ben sizi bir þiirde öpmüþtüm sanki

-3-

Ben sizi bir kýssada tanýmýþtým sanki
Kör bir kuyuda sabrý öðrenmiþtim önce
Aþýk olmuþtunuz sarayýnýzda beni görünce
Ama çalamadýnýz kalbimi sahibinden
Parmaklýklar arkasýna attýrmýþtýnýz beni
Ayýramamýþtýnýz ama beni sevdiðimden
Anlayamamýþtýnýz bir türlü
Onun olduðu her yer gül bahçesi
Ben size bir kýssada aþký öðretmiþtim sanki


Sosyal Medyada Paylaşın: