Aç gözünü ey gönül !(Gülce-Buluşma)

Kur’an olsun rehberin
Aç gözünü ey gönül !
Sevap dolsun defterin
Aç gözünü ey gönül!


Kürreler döner durur,
Döndükçe yanar durur
Bir gün adýn okunur
Aç gözünü ey gönül !

Yumma gözünü aydýnlýðýn kanatlarýna
Bu sesler ýþýðýn zikir eden sesidir
Mýknatýs bir toprak durur topuklarýnda
Orasý insanýn son adresidir.

Fânilik gömleði parça parça üstünde
Yanýk kokuyorsun dipden doruða

Býrak oyunu oynaþý kenara býrak
Hazýrlan yolculuða...

Âlemin mecmuusun
Allah’ýn bir kulusun
Bakar kör mü durursun?
Aç gözünü ey gönül !


Ýbret al, gökten-yerden
Arýt defteri kirden
Üstünsün meleklerden
Aç gözünü ey gönül!

Baharý beklemekten býkmadýn mý daha?
Ýçindeki çiçeklerin cümbüþüne bak !
Körlerin kýrýk aynalarý el kanatýr bilirsin
Yaklaþ hele, durma ýrak !

Ayrýlýk yaman kelime, üç þiir mýsrasý sana
Karýnca kara taþtan indiðinde aþk baþlar
Zaman azgýn, salyalý bir köpek sanki
Akrebin kýskacýnda telâþ var…

Duru su aynadan daha güzel, öyle deðil mi?
Salkým söðütlerin ýslak saçlarýndasýn
Ýki atom oksijen yanar hidrojen diye diye
Kays olur çýkarsýn, Leyla sevdasýndasýn…

Gel etme, eyleme can gülüm gel!
Ýyi bak, iþit, dinle !

Parmak ucun sýrdaþýn
Secdeye deðsin baþýn
Nerde kavim kardaþýn?
Aç gözünü ey gönül!


Dünya fâni aldanma
Nefsine boþa kanma
Kendi elinle yanma;
Aç gözünü ey gönül!


Ömür treninde sessiz yolcusun
Hýçkýrýþýn alfabenin harflerinde oy !
Yel essin, su aksýn, takvim sussun
Vuslata gün sayarsýn gözlerinle oy !


Göklerin dipsiz ucunda mavi mor
Rengârenk bir evren seni bekliyor
Menekþe kurusu düþlerden sýyrýl
Yüreðinde sencileyin
Bir bebek emekliyor…

En büyük ateþe yolculuk var besbelli
Sonranýn sonrasýnda bükülü boynun
Firavun olsan ne yazar? Denizler de yok !
Oyuncaðýsýn bu geçici oyunun…

Gel etme, eyleme can gülüm gel!
Ýyi bak, iþit, dinle !

Kulluk kutsal görevin
Çiçekle dolsun evin
Bittim’ola ödevin ?
Aç gözünü ey gönül!


Bu Ceylan’a kulak ver
Ýyi ol da olma þer
Görmek istersen eðer
Aç gözünü ey gönül !

Mustafa CEYLAN
Sosyal Medyada Paylaşın: