Ne kadar kar yaðsa da daðlara
Ne kadar soðuk yesem de ayazda
Ýçimde hep taze yangýn kokusu
Gözlerim de küçücük bedenler
Kulaðýmda her dilden aðýt
Aklým Aladað’da
Ýnsanlýkla birlikte
Yok, oldu yok olacak
Akýl mý býrakýr bu kör karanlýk
Akýl mý býrakýr insan olanda
Bilirim kelepçelidir diller
Ya beyinler
Ya yürekler
Nasýl veda edilebilir
Göz göre göre yaþatýlan acýlara
Topraðýn yüzü soðuktur dostlar
Varsýn cennette yer kalmasýn
Hangi yangýn sönmemiþ, söndürülmemiþ ki
Ana yüreði dýþýnda…
Çocuklar ölmesin bir daha
Çocuklar öldürülmesin