Aldýðým nefes bitmeyen susuzluðum daha kaç gün çarpar bu yürek kendi kendine sessizliðim sensizliðim diz boyu yaþadýðým gün saat saniyeler hiç
kýrýlýp dökülüyorum an be an erguvanlar bile çiçeksiz adým attýðým her yerde içine kapanýp strese girmiþ þizofren misaliyim dilimde olmadýk küfürler olmadýðýn her vakte nasýl da özlüyorum seni bilemezsin kýyýlarýmý döverken deniz dalgalarýyla tenine dokunmuþum gibi býrakýyorum bedenimi azgýn sulara
yitik güneþ yorgun adýmlarýmýn ardýna giden sensin gelecekmiþsin gibi bekleyen ben anýp durma adýmý çýnlamasýn artýk kulaðým esen yel hep ayaz anlayamasýn yokluðuna donduruyor tenimi yaþama kahretsem yok ki bana faydasý kýskanýyorum iþte bir birine kur yapan kumrularý uðramasan da içinde yaþadýðým kalabalýk þehre bil ki hala delirircesine seviyorum seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.