Seni sevmek.. Hayattý bana. Ekmek gibi. Aþ gibi. Suya hasret toprak gibi...
Olmazsa olmazýmdýn yani.... Balatýn yokuþlarý gibi.. Kahvenin yanýndaki sigara gibi. Boðazda salep içmek gibi... Soðuk bir gecede.... Üþümek gibiydi sensizlik.
Özlemek..... En acý kýsmýydý sensizliðin mesela.. Sana dokunmak. Saçlarýma dokunmak gibiydi. Ýstediðim anda.
Sensizlik yýkýmdý. Benim. Aykýrý küçük dünyamda...
Ýnsanoðlu her þeye alýþýr dediler. Ýnandým. Azimle bekledim. Alýþmadým,alýþamadým. Ya ben insan deðildim. Ya sen nasýl sevildiðini bilmedin. Sensizlik. Seninle yaþayýp sensiz ölmekti......
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilgün yücelkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.