Üşüyoruz

Ýlk adýmlarý atarken düþer çocuklar;
Düþe kalka tutunurken hayata

Düþsem de kalksam da sevgim hep sana,
Kýrgýnlýklarým, hayal kýrýklýklarým banaydý
Ýlk basamaðýnda takýlý kaldýðým,
Dört tokat, dört makam misali; hayatýn.

Kaygan zeminlerde yalpalanýrken
Kaç defa düþmeden tuttun,
Kaç kere manevi ölümlerden dirilttin beni
Hayrý ve þerri karýþtýrdýðýnda usum
Çaðýrdýðýn dost baðýnda
Elindi dokunan yüreðime

Ne çok nimet bahþettin; þükrünü eda edemediðimiz (!)
Ne çok aldandýk (!)
Çok mu; geç kaldýk?
Memnuniyetsizliðimiz miydi; kör eden gözlerimizi?

Þimdi, meleklerin avuçlarýndan su içirdiðin çocuklarýn
Ürkek ve öksüz bakýþlarýný besliyor yüreðim
Merhametin sýnýrlarýný zorluyor sine
Yol vermiyor acizliðim
Yaralanýyorum, yaralandýklarý yerden
Ve gözlerinin derinliklerinde sessiz bir direniþ okunan
Bir annenin gözyaþlarý deðiyor yüreðime
Dua dua yükselirken göðe

Nasýl da aðlardý annem!
Alemlere rahmet Efendimiz
Sallallahu aleyhi ve sellem’i anlatýrken
Yok ki anlatsaydý
Yýkansaydýk yaðmurlarýnda rahmetin
Sýðýnsaydýk þefkatli kucaðýna
Isýnsaydý yüreklerimiz

Üþüyoruz yâr!
Dokun yüreðimize
Yakarýþtýr sessizliðimiz
Sana muhtacýz sana muhtaç çocuklar
Tut yüreklerimizden düþmesin ey Yâr!

Akmayýn ey gözyaþlarý
Söndürmeyin yangýnýmýzý
Gecikmesin vuslatýmýz




Sosyal Medyada Paylaşın: