AŞKIN SON DEMLERİ

Ruhumun açýlabilir penceresinden sesleniyorum
Ölüm adlý viraja varmadan kaybolan ince bir çizgideyim.
Yüreðimde hýrpalanmýþ sevdalarý, ecel terleriyle duruluyorum
Ve seni Elazýð’ýn asi kýzý, seni son bir kez düþünüyorum.

Sensiz yaþadýðým bu ömür denilen serüvenin sonundayým
Vakit, kalbime akort olan hasretinin son demleridir.
Ne yana koþarsam koþayým, sana yakýnlaþamadýðým yerdeyim
Aramýzdaki uzaklýk mesafeler deðil, kahrolasý düþüncelerdir.

Kýrdýrýyorum, yüreðimdeki adýn yazýlý mezar taþýný
Baþka kalplerde, bambaþka zamanlarda öldürmüþsün sevgini.
Gönlümdeki azap, bastýramýyor vicdanýndaki rahatlýðý
Sen baþka sevdalarýn kabrinde, ödemiþsin aþkýn bedelini.

Kýrýntýlarýný savuruyorum þimdi, bakýþýndaki aþkýn
Kadere teslim olup, keder zincirlerine vuruyorum kendimi.
Ve bir daha anýmsamayacaðým seni, ne bugün ne yarýn
Varlýðýný yokluðuna katarak bir elvedaya sýðdýrýyorum sevgimi.

Hüseyin BERFE
Sosyal Medyada Paylaşın: