Bizon Öküzü
Daðlar idi, senin meskenin yurdun,
Zevk-i sefa ile gezer, dururdun,
Þehir’e inince þöhreti buldun,
Artist oluverdin, BÝZON Öküzü.
Sýrtýný dayamýþ, saðlam duvara,
Yastýðýnýn altý doludur, para,
Cepte metelik yok, istersen ara,
Varyemez biridir, BÝZON Öküzü.
Çay ýsmarlamadan, hesabý yapar,
Bedava, verilen her þeyi kapar,
Ýþine gelmezse, ters yola sapar,
Söz verse de kývýrýr, BÝZON Öküzü.
Simit yese vermez, sana azýcýk,
Bazen sevimlidir, bazen çok gýcýk,
Hýyar olsa ondan olmuyor cacýk,
Yaraya iþemez, BÝZON Öküzü.
Zifirde görünce, sanýrsýn camýþ,
Sinekten yað çýkaran, yapar mý baðýþ,
Pantolonun paçasý, uzun bir karýþ,
Çeker diye kesmez, BÝZON Öküzü.
Bâki derki, bu bizon, iki ayaklý,
Bunda diploma var, azýcýk farklý,
Kafasý kocaman, ensesi arklý.
Ýnek olsa süt vermez, BÝZON Öküzü.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şair Baki Gülçin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.