MİRAY

Korktuðu gibi olmamýþtý aðrýlarý fazla önemli deðildi,birden ölümü hatýrladý yaþadýklarýný gençliðini o güzel anýlarýný, deli bozuk kýz diye kendisine söylendiði anlar ah o yanlýþlarýný
,evet doðru yaptým dediði kýsýmlarýný,

bir þeyler karalamaya devam etmeliydi biraz kendisinden , biraz ondan bundan gördüklerinden annesinden dinlediði hikayelerden
dönen dünyanýn diþlerine takýlan ne varsa hiç ayýrt etmeden iþte,vakit buldukça kendisini deðiþik yerlere atmalýydý durumu fena sayýlmazdý yanlýþ analizler ona hayatta hep çelme takmýþtý,doðru olaný geçte olsa bulacaktý, tuhaf bir kadýndý,olmasý gerekenden öte hala delilik yaramazlýk peþinde olan ruhunu yazýlarý ile analize ederek belkide sonunda kendisini açýklayacaktý
belkide muamma bir ipin ucunda acýmasýzca yaþadýðý sürece boþluðun karanlýk diplerine ürkütücü bakýþlarý her zaman yanýnda sürekli sallanacaktý ,

adý Miray
yarým asýrý çoktan aþýrmýþ kadýn baðýran çaðýran deli dolu kelimelerin ortasýnda ona kurulan meydan ateþinde hala þaþkýn
acaba kendisini yaþamýnýn son merdivenlerini týrmanýrken tanýyacakmýydý?








Cehennem ateþini giydirirken þu mevsimler
harflerim daðlarýmýn sislerine dolanmýþ koruduðum kelimelerde
ne gülmesi gülümsemek bile sefaleti yaþarken þu içimde
üþüten sabahlardan korkar oldum
öðlene varacak diye soðuk daðlarýn ayazý
kar fýrtýnalarýna bürünmüþ sesinde


Zamaný teklif etmeyen rüzgarlar bir yerlere attý iþte
yýkýldý yýkýlacak gençlikten bir kaç hikaye o sefil kulubemde
gece gündüze sarýlýp bürünürken günlere
aldýrmaz vurmaz o harabe kapýya haber vermez bile
ukala kendinden emin ölmeyecek sanki saaatlerim gülümserken habire


Oysa aldýrmadýðým o saatin ibreleri etimden koparýr günden güne
arsýz kelimeler ellerime dolanýr hareket edemediðimde
hani o anlattýðým benimle yürüyen neþeli bulutlar var ya, iþte onlar bile
dururlar aniden zorlar saçlarýmý daðlardaki karlarýn rengine
hüzünlü bakýþlarýmýn sebebi bunlar iþte



Ufacýk þeylerden hala heyacanlanýyorsam sakýn gülme
öylesine bir kýþ gecesinde karalýyýverdim iþte
rüyalarým bazen korku filmi gibi ama sonu neþeli
dünyanýn kinli sesleri korku dolu maðaralardan
yankýlanýyor kulaðýma þimdi ,oysa ben korku nedir hiç bilmezdim
hala uzaklardan ulaþan neþeli gençliðimden çaldýðým seslerim belki

ama þimdi öyle yorgun ki
öyle yorgun
tahta kulübeme sakladýðým rengarenk hikayeler yüzünden olabilir
kulübemi devirmeye çalýþýyor hala o kin dolu karlý rüzgarlar
aldýrmýyor sanki
sonunda baþaracak belkide



NASIL BAÞLAYACAÐIMI BÝLEMEDÝÐÝM BÝR HÝKAYEDE
BÝLEMÝYORUM
ÞÝMDÝLÝK KARALADIM

TÝTREYEN ÞU PARMAKLARIMA GÜÇ DÝLEYEREK
YAZARIM BELKÝDE



MÝRAY HANIM


Sosyal Medyada Paylaşın: