BİLMEZSİN
Derdin ne ey gönül, derdin ne söyle
Anmayý bilmezsin, aþký bilmezsin
Aklýnca göklere çýkmýþsýn öyle
Ýnmeyi bilmezsin, aþký bilmezsin
Ne umdun ördüðün nefsî duvardan
Hakikat verilmiþ oysa yukardan
Tevhid’den süzülen kutlu pýnardan
Kanmayý bilmezsin, aþký bilmezsin
Þu fânî âlemi bir gerçek sanýp
Mevlâya dönmezsin seraba kanýp
Ýlâhî mihrapda aþk ile yanýp
Sönmeyi bilmezsin, aþký bilmezsin
Güneþi, yýldýzý, gökteki ayý
Düþünüp aldýn mý hikmetden payý
Nerede unuttun söyle pervâyý
Sinmeyi bilmezsin, aþký bilmezsin
Dört nala gidersin üstünde gaflet
Tefekkür edip hiç çektin mi hasret
Gönlünde varsa da sevgi, muhabbet
Sunmayý bilmezsin, aþký bilmezsin
Toprakdan gelmiþsin sonu topraksýn
Üflense düþecek kuru yapraksýn
Ýsa Can Mâþuk’dan hâlâ uzaksýn
Yanmayý bilmezsin, aþký bilmezsin
ÝSA KOCAGÜL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.