Deye bilmirem...
Deyə bilmirəm...
Ýçimdə sýzlayan haqsýzlýqlarý,
Gətirib dilimə söyə bilmirəm.
Halýma acýyýb könlüm oxþayan,
Sað olu deməyə,neyə bilmirəm.
Zalýmýn zopasý baþýmýn üstə,
Mühüt varlýðýmý eyləyib xəstə,
Köç edir ömür-gün qəmlə ahəstə,
Dərdin qədəmini əyə bilmirəm...
Sözdə qanun gözəl,əməldə xəta,
Məmurun qanunu sərt, þəxsi əda,
Əcəb yýðýlaraq bir belə gəda,
Olublar qudurðan,niyə bilmirəm...
Qəlblərə vururlar məkirli yara,
Düþünən baþlarý çəkirlər dara,
Bu dolmuþ buludun rəngi çox qara,
Ədalət qapýsýn döyə bilmirəm...
Bayram,haqq haqsýzda əldə oyuncaq,
Bil ki zalýmlarda olmaz qanacaq,
Aðýllý səbirdir bil dözüm ancaq,
Sonu var,müddətin deyə bilmirəm...
2016.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bayram Məmmədov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.