Önümüze yollar düþtü Adem Hep bitecek dediðimiz, bitmeyen taþ toprak tuzak dolu bir uzun yol ki, yetiþemedik biz
Önümüze þehirler düþtü Adem akþamlarýnda kayýp insanlar sabah, ezan sesleri ve dolu dolu yaðmur ince yaðmur inci gibi yaðmur düþtü çatýlardan aktý penceremize ve biz, þehirlerde yaþayamadýk
Önümüze sevdalar düþtü Adem savaþ gibi sevdalar düþtü ne þerrinden ne þerbetinden bihaber olduk þimdi unuttuk sevmeyi biz unuttuk unuttuk unuttuk Adem. Sosyal Medyada Paylaşın:
Evvah Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.