Hayatý çile dolu, dertten mustarip her gün Cefakâr diyorlar hep, dert çekmekten adýna… Yaþarken hüzünlerle, neþeden uzak, üzgün Mutluluk görmüyor ki gecelerin kadýný…
Senin alýn yazýn mý? Bu kýrýþýk çizgiler Hangi yýl, hangi vakit? Biter sende ezgiler Kaderin bir eseri, belli ki bu yazgýlar Bir sefa sürmüyor ki gecelerin kadýný…
Alýn yazýn böyleyse, bil ki senin yok suçun Kim bilir? Nasýl yanar, çaresizlikten için Süslenip püslenmiyor, sevdiði adam için Saçýný örmüyor ki gecelerin kadýný…
Sevdiklerin nerede? Dost bildiklerin hani! Bir düþün, ölüm de var! Oysaki dünya fani Bir hatýrýnda mý? Yok! Niye hiç kimse seni, Halini, sormuyor ki gecelerin kadýný
Kapýlýp gitme sakýn! Sende vefasýz yâre Sol yanýndaki yürek, bak nasýl pare pare Ölümüne sevsen de, bir sevdayla, ne çare Sana haz vermiyor ki gecelerin kadýný
Beklesen de nafile! Bomboþ artýk limanlar Gemiler ki yol almýþ, kýrýlarak dümenler Aktýkça su misali, ömre dolan zamanlar Yerinde durmuyor ki gecelerin kadýný
Kuruyan hayallere, yeni umut ekilip Kara bulutlar bir gün, gökyüzünden çekilip Söken þu þafaklardan, güneþ gibi dikilip Sabaha ermiyor ki gecelerin kadýný 26. 11. 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
vefa arayan şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.