BENİM ÖĞRETMENİM
Dün gibi hatýrlýyorum onu.
Elime kara kalem verdiðini.
O güzel sesi kulaklarýmda.
Bu yüce Atatürk dediðini.
Hep gülen o yüzü hatýrýmda.
Dururdu kara tahta baþýnda.
Çocuklar günaydýn dediðini.
Unutmam asla ben öðretmenim.
Her yirmi dört kasýmda ararým.
Titreyen sesle hatýr sorarým.
Atatürk dediðini duyarým.
Yol açtýn ýþýk oldun öðretmenim.
Bir kalem bir defter çok yazardýk.
Okulun bahçesinde gezerdik.
Tahtaya sevgi, barýþ çizerdik
Iþýk nur saçan aziz öðretmenim.
Sönmeyen bir ýþýk gibiydin sen.
Yükselen yýldýzdýn semada sen.
Gönlerden inmeyen bayraktýn sen.
Sar beni sýký sar öðretmenim.
Az yazdým sizlerde yazýnýz.
Ben sevdim sizlerde seviniz.
Ben erdim sizlerde eriniz.
Erenler ereni öðretmenim.
Kahraman VARDI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.