SENÝN SENSÝZ YAÞARKEN Sen yokken, biraz daha ölüyor, gönlüm.. Yine sonbaharda, yaprak yaprak, dökülüyorum.. Sensiz, her mevsimim kýþ, her günüm gece.. Yollarýn sonu, yarýnlarýn saati, çiçeklerin kokusu yok.. Gökkuþaðýnýn rengi, sigaramýn dumaný, yangýnlarýn alevi oldu.. Yaðmurun suyu yok, ne yana baksam, hep gözlerin.. Bütün þiirlerimde, hep sen dolu anýlarým.. Bolu geceleri, senin hayalinle süslesede, rüyalarýmý.. Ben yine seni, sensizliðin ortasýnda yaþarken, ölüyorum.. Ýsmail KARABELEN_26.11.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail KARABELEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.