Zi
KENDİ KENDİMİ
Ozaným tarihim hikayem uzun
Meftunu olmuþum Veysel’de sazýn
Dedem korkut ta ki kýrýk kopuzun
Teline baðladým kendi kendimi
Deðiþemez dilin ne ise o sun
Ýçimi dýþýmý býraktým yusun
Ýndim kaynaðýna bizim yunusun
Diline baðladým kendi kendimi
Bir ceylan misali Turan yaralý
Yaranýn üstünde daðlar sýralý
Sana susadýkça andým aralý
Gölüne baðladým kendi kendimi
Bu yolda engeller kesemez hýzým
Gelmezse gelmesin var oðlum kýzým
Ben bir mürit oldum mürþit Atsýz’ým
Yoluna baðladým kendi kendimi
Uþaðý olamam gelen aðanýn
Yavrusu da doðan olur doðanýn
Götürdüm soyumu Oðuz Kaðan’ýn
Dölüne baðladým kendi kendimi
Sanma geri durur sanma asýlmaz
Gürleþir kavgada sesim kýsýlmaz
Ülkü nazlý yârdir ona küsülmez
Beline baðladým kendi kendimi
Deseler sefer var gelsem talime
Ne kavgalar gördüm bakma halime
Balyoz gibi insin diye zalime
Eline baðladým kendi kendimi
Dolaþtým alemin dört bir bucaðýn
Þefkatin görmedim baþka kucaðýn
Üfle obamýzda yanan ocaðýn
Külüne baðladým kendi kendimi
Ýsyaný göðsümde saklý daðlarýn
Sýzýsý içimde eski çaðlarýn
Figan etmek için viran baðlarýn
Gülüne baðladým kendi kendimi
Z Ý Y A A C A R
27.11.2016/KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.