Hangi kaba koyacaðýný þaþtýn ya beni. Sana söz ! Aðlamam artýk. Anlatmamda yüreðimi ! Duyanmý vardý ki zaten? Hep karartmak için deðilmiydi dünyamý çabalar? Hep üzmek için deðilmiydi dil ile yaralamalar? Dedimya, kendim yaþadým çaresiz, saklanmadan bir yere ! Ben bilmem korkuyu? Aþk’a düþtü yolum yýllar önce bir kere ! Arsýzlýk yapan yapana sana ! Bunu bende arama ! Ne istedim bir düþün? Ben kendim yaþadým her þeyi. Sadece yazdým yüreklice. Satýrlarýmaydý iç döküþüm. Öleceðimi de bilsem, yine hiç bir þey istemem kimseden ! Derdim yeter bana. Unutma ! Beni sakýn baþkalarýyla, bir tutma. Var git yoluna ! Açýk olsun. Geçmiþim kendimden bile, sen; anlamýyorsun. ... Nigâr Güler. 24/11/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.