Esmâü’l- Hüsnâsýnda dahi zýt isimler var:
O, mazlûma Kerimdir, zâlime ise Kahhâr.
Bülbülün nazarýnda gülün gamzesidir hâr.
Tezâtý hoþ gösteren, O’nun sevgi simyasý.
Cihânýn dört yerinden getirildi türâbý;
Kesreti Âdem kýldý þaný yüce Çalâb’ý.
Zübdet-ül âlem oldu varlýktaki lakâbý.
Zerreleri kül eden, Yaradan’ýn kimyasý.
Birden farklý yönlerde, kanatlarýný vurur;
Yine de Yusufçuklar havada sabit durur.
Gayede beraberlik yoksa rüzgâr savurur.
Hilkatte dayanýþma, mahlûkatýn mayasý.
Arýlar arasýnda, fark görmez kraliçe;
Birliðin þâheseri, petekten kanaviçe.
Türkü, Arabý, herkes yaþamalý içiçe.
Eþitlik ve adalet, Ömer’in ütopyasý.
Katiyen deðer verme, sadece kana, ýrka
Yekpare varlýðýmýz, inan bölünür kýrka!
Hiç yýrtýlmasýn vatan gibi sýcacýk hýrka;
Türkiye’ye sadakat, al bayraðýn boyasý.
Mazine vefan varsa, âtinde sefan olur.
Ecdâdýn her duasý, her sözü þifan olur.
Hâkimiyet tâcýný giyen de kafan olur.
Geçmiþe ahde vefa, bu milletin ziyasý.
Kurtarmaksa niyetin, harabe þehr-i Þâm’ý;
Selahaddin, gülerek geçirmezmiþ akþamý.
Aðlayan Kudüs imiþ, yegâne derd u gamý.
Müminlerin birliði, Peygamberin hülyasý.
Muhabbete baðlýdýr ümmetinin bekasý;
Oyuna gelmemeli, Müslümanýn zekasý.
Kardeþini sev diyor Allah’ýn Mehlikasý;
Taassub ve tefrika, hepimizin gayyasý!
02.04.2012