Çok defa, baðýrdýðým oldu sessiz sessiz, Ýki dudaðým arasýnda kalan sözcükleri tamamlamayý isterken, Suskunluðumu yüreðimde dinderemedim, Gözlerin içine baka baka haykýrdým yokluðumu.
Anlamadýlar anlamak istemediler, Her kelamda acý çekiþlerimi ortaya koyamadým, Suretime geçirdiðim mutluluk maskeleriyle tebessüm ettim, Avaz avaz haykýramadým,yasaklanmýþ hasretimi.
Oyuncaðýný kaybetmiþ,çocuk gibi hýçkýra hýçkýra aðlayamadan, Yolunu þaþýran, kaybolan yabancý tedirginliðini yüzüme vuramadan, Her bir sevgiye aç oluþumu, duyuramadan, Öylece kendi çýkmaz sokaklarýmda haykýramadým dilendim avuç açmadan. .
[AYÞEGÜL KAHRAMAN ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sözlerim yüreğim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.