BEN BİR ÖĞRETMENİM...

Ben bir öðretmenim
Silahým kalemim,kalkaným bilgilerim
Cehaletin düþmaný,eðitim neferiyim.
Yaþýmý sormayýn; beþiyle beþ,ellisiyle elliyim.
Palandöken’de Ahmet,Ýstanbul’da Sevgi’yim.
Takvimlerde ben varým,saatlerde ben.
Atamýza KEMAL adýný veren
Sevgisiyle büyüten,bilgisiyle yücelten,

Ben bir öðretmenim.
Yüreðim çarpar bin yürekle
Her aným her dakikam öðrencilerimle,
Gözyaþlarým,kahkahalarým
Onlarla güler,onlarla aðlarým.
Onlar benim canlarým, gurur kaynaklarým
Bugünün öðrencileri,geleceðin bekçileri
Ýþ tezgahlarý alacak tahta sýralarýn yerini
Evrak çantasý olacak ellerinde tebeþir tozu yerine
Parmaklarý kalkmayacak Öðretmenim diye
Yolda göreceðim.. çocuklarý ve eþleriyle
Bakacaklar bir an…kimdi bu diye
Sonra hatýrlayýp tatlý bir gülümsemeyle.
Öðretmenim dökülecek dudaklarýndan
Ýki damla yaþ olacak gözlerimde mutluluktan
Geçmiþe döneceðim bir an..
Zil sesleri çýnlayacak kulaklarýmda
Her þey anýlarda kalsa da

Ben bir öðretmenim…
Bir gün toprak olsa da bedenim
Ebediyen onlarla varým..
Onlarda yaþarým...


......................ENA.
Sosyal Medyada Paylaşın: