bazen dilimize acý biber sürmemiz gerektiðinin, geç farkýna varýrýz. lakin dallar kýrýlmýþtýr bir kere, hüzün coþmuþtur damla damla. dahasý, dalgalar sahili döverken biz nefsimizi övmekle meþgulüz ah !umut hasrete gebe, ve býçak açmýyor aðzýný… anlatamadým..! altýn çamura da düþse, deðerinden hiç bir þey kaybetmez bilirim de madem, dýþ dünyaya kapanacaktýn niye bu kadar insaný biriktirdin, yüreðinde? hem sen bilmez misin? sararýp solmadanda dalýndan düþermiþ yaprak baðrýna kim düþmüþse sarýp sarmalýyor toprak ne söylesem anlamakta direniyorsun gülüm yüreðinin sesini duyabilene aþk olsun. yusuf erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.