GÖZLERİN VE DENİZ
GÖZLERÝN VE DENÝZ
Gözlerin ummaný derya, balýk olsam içinde
Sýký sýký sarýlýp da, yosun tutsam dibinde
Denizinde istiritye, incisi ben olsaydým
Sakýnsaydýn elden günden, kalbine taht kuraydým
Mahkum kalsam gözlerinin, daracýk hücresinde
Elim kolum baðlý kalsýn, hürriyetmiþ bana ne
Ýsterse doðmasýn güneþ, hiç de umrumda deðil
Azad etme gözlerinden, mutlak olurum zebil
Gözlerinin mavisine, düþmüþ gökten cemreler
Uyanýr derin uykudan, miskin suskun yürekler
Abdal gönül sýðmaz kaba, maþuðu gözlerinin
Güller açar bahçesinde, türküsüdür dillerin
Gözlerinin derininde, yaþasaydým kimsesiz
Þikayetim olur sanma, kalsam bile nefessiz
Fark eder mi bilmem beni, aþýðý naciz köle
Gözlerinin esintisi, dolsun ciðerlerime
Küçücük dere idim, bir vadinin dibinde
Figan ettim bulutlara, bakýnca gözlerine
Dilerim dualarýmda, coþkun ýrmak olayým
Hasret bitsin bir an önce, denize kavuþayým
Davut Tunçbilek
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.