Benim Hikayem
Ben onu tanýdýðým zaman
Masalsý bir gündü
Ýlk görüþte aþýk olmuþtum
Yaþým çok küçük olmasýna raðmen
Dilim tutulmuþ ayaklarým yerden kesilmiþti
Baþýmda kelebekler uçuþuyordu
Elimde portakal çekirdekleri vardý
Birden avuçlarýmý açtý
“Hadi gel ekelim birlikte
Bizim de dikili bir aðacýmýz olsun
Deyince”
Çok mutlu olmuþtum
Gün geçtikçe baðlanýyor
Onsuz bir yaþam düþünemiyordum
Dünyada
Odan baþkasý yoktu benim için
Bir gün
Bir kalemle bir defter çýkardý cebinden
Bir hafta sende kalsýn
Bir hafta da bende kalsýn dedi
Kadifemsi yumuþacýk sesiyle
Ýlk sayfasýna; “kalbimin aþký sensin” diye yazdý
Ben de
“Kalbimdeki pýnar sensin” dedim
Yüzüm kýzarmýþtý
Birazcýk ta utanmýþtým
Her gün bir cümle yazýyorduk sýra sýra
“Ýlk seni gördü bu gözler
Senden baþkasýna bakar mý?” dedi
Ben de
“Ýlk ve son olacaksýn gönül köþkümde” dedim
Ellerimizi birbirine vurarak
Kalbimiz coþuyordu sevinçten
Hafta da bir görüþüyorduk
En fazla iki saat
Görüþemediðimiz zamanlarda
Mektuplar yazýyorduk birbirimize
Adýmý hiç söylemezdi nedense
“Kalbimin aþký” diye seslenirdi
Böylesine bir aþk
Destanlarda bile görülmedi
Kaderimizde kavuþmak yoktu
Benim de þansým iþte
Aþklarýn en güzelini bulmuþtum da
Ömür boyu
“onsuzluða” mahkum olmuþtu
Kaderin cilvesi iþte
Piyango bu seferde bana vurmuþtu
Ben
Seçilmiþ bir kiþi olarak görüyorum kendimi
Acýnýn sofrasýnda örselenirken ruhum
Sýra hiç gelmeyecek tatlýlara
O gün doðum günümdü
Aldýðý yüzükleri takacaktýk parmaklarýmýza
Mutluluða ilk adýmý atacaktýk
Günlerden cumartesiydi
Saat bir de buluþmak için anlaþtýk
Sadece üçe kadar vaktim vardý
Biraz sonra baþýma geleceklerden haberim bile yok
Saatlerce bekledim bekledim
Gelen giden yoktu
Kalbim sýzlamaya baþladý gözlerimden
Aðustos sýcaðýnda
Seller gibi yaþlar boþalýyordu
Eve gitmek zorundaydým ama
Ayaklarým geri geri gidiyordu
Kulaklarýmda bir uðuldama
Boðazýma bir yumru saplandý
Günlerce bekledim ses seda yoktu
Yataklara düþtüm kahrýmdan
Bir hafta sonra
Aðabeyini elindeki paketle görünce þaþýrdým
Gözleri kan çanaðý gibiydi
Önce bana sakinleþtirici bir hap verdi
Bir türlü ne olduðunu söylemiyordu
Ýyice sakinleþmemi bekledi ...
Paketi bana doðru uzattý bunlar senin
“Kalbinin aþký yolladý” dedi
““Son dakikalarýnda
Adýný sayýklaya sayýklaya ruhunu teslim etti
Cebinden de bunlar çýktý
Sana ulaþmamýz biraz zor oldu dedi
Sensiz defin etmek zorunda kaldýk”” ...
Bir anda kan beynime hücum etti
Düþüp bayýlmýþým
Kendime geldiðimde hastanedeydim
Yýllarca kimseyle konuþmadým
Her gün bir mektup yazdým
Gönderemeyeceðim pulsuz mektuplar
Kimi gün üzgün kederli
Kimi gün kara sevdalý
Nikah defterine imza atamamýþtýk
Ama
Gönül defterini çoktan imzalamýþtýk
Ömrümün pýnarý kurudu
O gün bu gün
Onun hatýrasýyla yaþýyorum
Yüzükler mi?
Hâla duruyor
Ara sýra kendimle baþ baþa kaldýðýmda takýyorum
Kimi gönülden sevsem sonu kara toprak
Ben mi lanetliyim bilmiyorum
Yüreðimde susturamadýðým bir ses var
Bir de yýllarý özlemleri
Sabretmek
Boynumuza takýlmýþ en büyük halka
Geride kalmak öyle zor ki
Ölüm yaþa baþa bakmýyor
Sýrasý gelen gidiyor
Onlarýn bayramý aslýnda yaþamaya yeni baþlýyor
Geride kalanlar yaþamýyor
"Alýþmak sevmekten daha zor "
Aslý Gül
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.