Özlem ve Hasret

Þehirde rutin bir gece,bense geceden gece...
Ve yine sensiz geçen bir günün son demleri
Özledikçe saldýrganlaþýyor ruhum istemsizce
Bu,ne ilk sensizliðim,ne de son biliyorum
Sana dair anýlar,acýlar ve þiirler biriktiriyorum
Önce kalbime,sonra ruhuma iþliyorum ince ince
Öyle anlarým oluyor ki;kalbimi avucumda hissediyorum
Özlem biter mi? Hasret, birazcýk olsun azalýrmý dersin
Gönlüme sevgini karýp,ruhumu aþkýnla yoðuruyorum
En çok seni mi,yoksa vuslatý mý özlüyorum bilmiyorum
Ýliklerime kadar hissettiðim anlar oluyor,hayallere sýðýnýyorum
Sýðýnýlacak kaç þey var ki zaten þu hayatta
Uðruna ölünebilecek kaç kiþi?
Ya da sonsuz hayatta birlikte olmak istediðimiz...
Sen Ali’ye eþ ol ki,O da sana köle olsun demiþ annemiz Fatýma’ya Peygamberimiz(sav)
Bana eþ olmaný istiyorum Fatýma annemiz gibi
Sana köle olmak istiyorum Ebu Hasan misali
Sadakat sevginin tecellisidir,selâm olsun Sýddýk-i Ekber’e (r.a)
Aþkýmýz ve sadakatimiz örnek olsun sevgi nedir bilmeyenlere
Bu dünya gelip geçici,maksat Rýza-i Ýlahidir
Ýki düðün isterim,biri dünyada diðeri cennet bahçelerinde

Özlem ve hasret bitmesin hiç,vuslatta bile özlemeliyim seni,
Bu deðilmidir zaten aþkýn gerçek tarifi?

(Daha tanýmadan evleneceðim kadýna)

<Enes Koca>
Sosyal Medyada Paylaşın: