SUÇLU
Suratýna bak da kararýný ver,
Tipinden bellidir suçlu hâkim bey.
Dýþtan içini gör hallerini der,
Hapýndan bellidir suçlu hâkim bey.
Býyýklar aðzýnýn içine dolu,
Sýnýrý geçince þaþýrmýþ yolu,
Neslinin örneði þeytanýn kulu,
Kepinden bellidir suçlu hâkim bey.
Huzuru þiþede arayýp bulmuþ,
Az kafa çekince emsalsiz kulmuþ,
Dört avrattan sonra baþýboþ dulmuþ,
Çapýndan bellidir suçlu hâkim bey.
Çoluk çocuk, haným onun neyine;
Beþ yýlda bir adam denir reyine,
Düþen cezayý ver þahsi payýna,
Kapýndan bellidir suçlu hâkim bey.
Devlette koltuða çöküp doldurmuþ,
Gelen vatandaþta yüzü soldurmuþ,
Rüþvetsiz yapmayý kökten kaldýrmýþ,
Çöpünden bellidir suçlu hâkim bey.
Meyhaneye gidip masaya yatmýþ,
Sýkýntý görünce kayýþý atmýþ,
Dursunî bu adam devleti satmýþ,
Þapýndan bellidir suçlu hâkim bey.
Dursun Yeþil –2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.