Bir gerçeğe gül bağladım erenler
Yangýn dolusunda kalp çýrasýnda
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Gönül yarasýnda kan þýrasýnda
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Akýl süzgecinden dolu içerken
Yâr dediðinden zorda seçerken
Ecel þerbet vermiþ sýrat geçerken
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Benimde yazlarým kýþlarým vardý
Ak tura göðsünde nazlarým yardý
Dostum bildiklerim helvamý kardý
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Marifet binaya gövde kurmaksa
Ýyilik çatýrdar yüze vurmaksa
Ellerin salýyla söze durmaksa
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Bir zaman senleydi dost bildiklerin
Koltuðun baþýnda yer verdiklerin
Rüzgâra çekildi can derdiklerin
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Artýk bu didiþme baðrýmda yaþtý
Herkes niyet verip yolunda taþtý
Senle uðraþamam vakitler þaþtý
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Son kez söylüyorum dilde bey atta
Düþmaný sevindir dostlar zevatta
Kimseyi kýrmadým kýrmam hayatta
Bir gerçeðe gül baðladým erenler
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Ekber Hırlak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.