Nostalji
Küçükken yaþadýðým o saf çocukluðumu,
Anne-babamýn bana kýzmasýný özledim.
Annemin sýrtýndayken saða-sola çektiðim,
Mis gibi kokan beyaz yazmasýný özledim.
Bir küser, bir barýþýr, oynardýk oyunlarý,
Çýkarýrdýk kýrlara güderdik koyunlarý,
Deðirmende buðdaydan öðütürdük unlarý,
Kardeþimin oyunu bozmasýný özledim.
Yoktu hiç televizyon, sohbet koyu olurdu,
Konu komþu teklifsiz ziyarete gelirdi,
Babam tutar elimden bize þeker alýrdý,
Baba elinden tutup gezmesini özledim.
Nane-maydanoz-soðan tarlamýza ekerdik,
Çukurlarýný açýp, fidanlarý dikerdik,
Mayýs-Haziran gibi yaylalara çýkardýk,
Tarlaya çapa vurup kazmasýný özledim.
Ýmkânlar kýttý fakat çok mutluydu insanlar,
Dünya fani bir dünya gidiyor nice canlar,
Dertli bizleri ancak candan sevenler anlar,
Dostumla bütün derdi dizmesini özledim.
ERDEMLÝ-08 Kasým 2016 Salý
Cafer AKSAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.