YATAĞA MAHKUM KALDIM

Bende hastayým,
Yatýyorum hasta yataðýnda.
Ýnim inim, inlerim.
Âzrail gelse
Ecel teri dökerim...

Ziyaret edenlerim olsa:
Fermanlarý beklerim.
Bilinmeyen derdimin
Caresini ararým.
Uçan kuþlardan bile
Ýmdatlarý umarým...

Hastalýðý çektikce:
Günbe gün eririm.
Yataðým diken oldu sanki
Burmadan batarým.
Derdimi anlayan
Allah’ý zikirle anarým...

Gelip geçici dünyada:
Böylemidir yaþamak?
Saðlýklý deðil,
Hasta olupta
Mahkum gibi kalmak...




Sosyal Medyada Paylaşın: